YA YOKSA GÜNLÜKLER – 17 Mart 2022

YA YOKSA GÜNLÜKLER – 17 Mart 2022

Ne kadar çok özlemişim çocuklarla buluşmayı. Çocukların  yüzlerini de görebilseydim daha mutlu olurdum. Şimdiki çocuklar ekranlarını kapatarak konuşuyorlar. Her şey güzel geçti ne de olsa öğretmenleri özeldi. Uğur öğretmen gerçekten çok özel bir insan. Benim hakkımda bildikleri çok fazla. Örneğin ben 2019 yılında Torbalı’da yetişkinlere yazma atölyesi verdiğimi bile unutmuştum. Ya da şöyle söyleyeyim arkadaşlarım çoğunun hakkında çok bir şey bilmiyorumdur. Yazmadığımız her şey unutulur. Yazmak unutmamak değildir. Unutmamak için geri dönüp okumak gerekir.

İçim kıpır kıpırdı bu akşam. Karabük’ten ortaokul öğrencileriyle buluştum. Yirmi beş kişiydik. Öyle çok konuştum ki… Ne çok özlemişim çocuklarla sohbet etmeyi, eğlenmeyi, eğlendirmeyi. Uğur öğretmen öyle nazikti ki. Birden kendimi yazar olarak hissettim. Oysa mesleğim sorulsa yazar demem. Başkaları olduğu sürece yazar sayılırsın. Okurların varsa… Okunuyorsan, buluşuyorsan, sohbet ediyorsan… Birden yazar havalarına girivermişim 😊)

Bundan sonraki zomdan yapılacak  20- 25 kişilik söyleşilerde kurayla üç kişiye imzalı kitabımı göndereceğim. Karabük’ten Yavuz Sultan Selim Ortaokulu 6. ve 7. sınıf öğrencilerinden  başlıyorum. Bakalım sırada hangi okul var…

*

Ne güzel, bu akşam hasta olduğumu unuttum. Canım yanmıyor. Emo çılgınlar gibi sevilmek istiyor. Evin içinde her şeye yetişebiliyorum. Okumaya henüz başladığım söylenemez. Belki de Sait Faik okumalı, Orhan Veli dinlemeli.

Günlük yazmam gerektiğini düşünüyordum. Hatta zomda çocuklara da yazmalarını önerdim. Ben bu kadar yazabiliyorum. Sayfaları dolduramadığım için çok üzgünüm.

Bugün de bitti.