GÜNLÜKLER -72-
16 Kasım 2018
‘Gitmek’ filinin anlamını çocukluğumda bilirdim. Trenler giderdi, arabalar sonra uçaklar… Trenler giderdi, vagonlarını vagonlarında insanları yükleri taşıyan arabalar giderdi insanları, göçlerini uçaklar giderdi az eşyalarla yola çıkan…
Döndükleri olur muydu? Bilmezdim. Gitmek fiilini öğrendiğimde ekmek almaya giderdim. Tuz, şeker derken daha ağırlarını almak için giderdim. Okula giderdim. Ben! Ben de giderdim. Giderdim yakın yerlere de dönerdim kısa sürede.
Okullara giderken uzaklıklar düştü ayrılıklar gelip geçici. Gitmek derken fiil çekimlerini geç de olsa öğrendim. Giderim dedi, gidiyorum, gideceğim.
Zamandan çekmişiz…
Onda biten bende başladı.
Giderim, gidiyorum, gideceğim. Sonra sonra… Gidiyorum, gidersin, gidiyor. Gidiyoruz, gidiyorsun, gidiyor.
Gideceğim… Derken derken öğrendim hep birlikte ayrı ayrı. Gidiyorum, gidiyorsun, gidiyor. Ben, sen ve o derken, gidiyoruz, gidiyorsunuz, gidiyorlar…
Biz, siz, onlar oldu. Nereye gittiğimizi bilmeden. Gidilen yerden dönüp dönmeyeceğimiz meçhulken… Ayrıldık ben sen o derken.
Biz siz onlar diye ayrıldık. Döneceğimiz meçhul, bedenlerimiz kalsa da gittiğimiz yerden.
Bir yanıt bırakın