GÜNLÜKLER – 1 Nisan 2020
Corona virüs, dünya üzerinde etkisini sürdürüyor. Yaşanabilecekleri değil yaşananları anlatmalı.
Birbirimizden ayrı kaldığımız süre içinde kendimizle yalnız kalmayı öğrendik. Telefon mesajlarında, toplu olarak aynı anda oturup yazışmalar yaptık. Aslında birbirimizden farklı olmadığımızı fark ettik. Farklılıklarımızı ön plana çıkarmışlardı ama şimdi farklı olmadığımızı ve birlikte bir şeyler yapabileceğimizi öğreniyoruz.
Bireylerin birbirinden farklı olduğunu anlatan hikayeler, daha çok küçük yaş gruplarına seslenir. O ne yaparsa yapsın, hangi işi yaparsa yapsın değerli olduğunu öğrenir. Sonra da ilerleyen eğitim sürecinde ekip çalışmasının önemini kavrarlar.
Evde kaldığımız süre içinde farklı olmadığımızı görmek değişim için ilk aşama olmalı. İkinci aşaması da birlikte yeni birliktelikler yaratmak. Belki de -mış gibi yapmak yerine, samimi olmak önemli.
Yazmak isteyenlere de bir fırsat sunuyor. Yazmak için okumak gerekiyor. Hem okumak hem de yazmak için boş zamanımız var. Belki okumayı tutku haline getirebilirsiniz.
Köpekler Bile, romanından sonra başka roman okuyamadım. En büyük sorgulamayı yaptığım bu roman oldu. Bu okuma benim için büyük bir gelişmeydi, çünkü kendimi bulmak için değil başkasını anlamaya çalışmak için okudum. Eğer okumalarınız kendinizden yola çıkarak başka hayatlara doğru uzanıyorsa doğru yolda olduğunuzdan hiç kuşkum yok. İnsanları bir arada tutan da artık insanların dışarıdaki hayata uzandığı anlardır, alanlardır. Ne zaman roman okuyacağımı bilemiyorum. Roman dışındaki kitapları okumak için bu da bahane oldu.
Yeni bir şeylere başlamak için uygun zaman. Artık, zamanım yok, diyebilme şansımız yok. Burçlarını takip edenler için de şunu yazmalıyım, bu hafta bütün burçlar için aynı şeyler yazıyor: “Evde kal, sağlıkla kal. Ev içinde kendinize yeni işler yaratacaksınız.”
Bu arada ben de kendime yeni işler arayışındayım. Gelinciğin Rüyası gerçekten de kurgu ve anlatım anlamında zorluyor beni. İki haftada yazacağım ama yarım saatte okunacak. Yazmak böyle bir şey işte.
Köpekler Bile, romanı itiraf edeyim bana da kendimle ilgili bir şeyler gösterdi. Nikotin bağımlılığımı düşündüm. Üç gündür sigara içmiyorum. (Yazılara ara vermek zorunda kaldım. Sigara bırakırken insanların sinirli olduğu söylenir ama yalan. Sen ne yapmak istersen bir kılıfını bulursun.) Yazarın diğer kitaplarını da okumak istiyorum. Fakat henüz YKY yayınlarının kitaplarını bitirmedim. Sanırım bir ayı bulur bitirmem.
Gülşen, benden kitap önerisinde bulunmamı istedi. Uzun zamandır kitaplar üzerine yazmadığımı fark ettim. Bundan sonra okuma günlüklerime devam etmeyi düşünüyorum.
Editörümle görüştüm. Romanı ilk önce benim okumamda karar verdik. Daha sonra o okuyacak. Ama ben okumak istemiyorum. Yazdığımı okursam, her şeyi silebilirim. Söylenmiş bitmiş her şey.
Önemli olan blog yazarlığı. İnsanlar da geriye dönük okumadıklarına göre, geri dönüp yazılanları düzeltmenin bir anlamı ve gereği yok. İyi yazmanın da sınırı yok. Her kalemi alış yeni bir serüven ve gelişme demek.
Coronagünlükleri birçok kişi tarafından yazılıyor. Bence herkes yazmalı. Hayatımızı nasıl değiştirdiğini fark etmek için önemli.
Bir yanıt bırakın