UZAK GÜNLÜKLER – 24 Eylül 2023/Pazar
Yoğun bir gündü. Neden birkaç kitabı birden okuduğumu ve bunun yanında da videolar izlediğimi, bana yararının ne olacağını deneyimledim. Tıpkı eğitim dönemlerimdeki gibi konuların ortaklığıyla birbirine bağlı ilerleme söz konusu. Öğrenme. Hanna Rita’nın başka videolarını da izleyince onun bakış açısına yakınlık geliştirdim. Örneklerle aktarabilirim; üstelik kendi örneklerimle. Yaptıkları canlı yayında izleyicilerin sorduğu sorulara verdiği yanıtlar çok değerliydi.
Okuduğum anlatı romanda okumam yavaşladı. Metaforlar kadar anlamlı, çözümleyici ağır cümleler, anlatımlar var. Hiçbirini kaçırmak istemiyorum hatta kitabın bitmesini de istemiyorum. Daha sonra tekrar okumak isteyebilirim. Yazarın otobiyografik kitaplarını okumak istemiştim ama şimdi istemiyorum. Ne istediğimden emin olduğum bir şey var: Kendi hikâyemi kendi tarzımda tamamlamak. Benim ağır bir hikâyem yok. Hikâyeme ağırlık veren bipolarlığım. Yoğun iş yaşantısı ve koşuşturmalar yüzünden kendime zaman ayırmayışım, başladığım anlatılarımın hep yarım kalmak zorunda oluşu. Şimdi önümde bir yıl var.
Bir plan yaptım. Yoluma çıkan kitaplarla yapacağım yolculuklarla uzak günlüklerimi tamamlamak. Bu arada da hikâyemi anlatırken hatalarımdan, yanlışlarımdan ders almak. Unuttuğum bir ayrıntının anımsatılmasında hikâyemi değiştirmeyecek olmam çok önemli. İstediğim bu. Önceleri ne istemediğimi biliyor ama ne istemediğimi bilmiyordum. Şimdi ise elimde bir plan var. Bu müthiş bir şey. Programda Hayat Bilgisi, Coğrafya, Tarih, Biyoloji, Resim, Müzik dersleri var. Ana ders ise Edebiyat elbette. Ders dışı etkinliklerde kulüpler yer alacak. Beyin sporları… Psikoloji… Felsefe… Doğa… Hayvanlar, bitkiler… Bütün duyguları da deneyimlemek istiyorum. Bunu edebiyat aracılığıyla yapacağım. Ulysses, Sarsıntı benim için başlangıç oldu. Benzer okumaları daha önce de yapmış ama tam bir farkındalık yaşamamıştım. Dış çevremde yaşamak istemiştim. İlişkilerde yaşamayı. Şimdi tekrarlarla kalmak istemediğimi fark ettim. Farklı duygular farklı kitaplarda. Keşke çocuklar ya da gençler için kitap kulüpleri olsa. Bugün yeğenimle konuştum ve bu çalışmayı ilk onunla başlamaya karar verdim. Bugün onun okuyabileceği ve üzerinde konuşabileceğimiz iki yazardan kitaplar seçtim ve sepetime attım. Okuduktan sonra ona önereceğim. Kahramanları gençler. Belki çocuklar için kendi kitaplarımdan yararlanarak yapabilirim. Birçok alandan aldığım bilgilerle bir NeŞe programı oluşturabilirim. Belki olur. Hayal etmeden gerçekleştirmezsin demek, düşünmediğin bir şeyi yapmazsın demek. Bilmediğin bir şeyi nasıl yapabilirsin ki? Hayal kurmayı da kimse öğretmiyor ama ben öğrencilerime öğretmeye çaba gösterdim.
Bu hafta çocukluğumun geçtiği bahçeli evimize gideceğim. Bir hafta orada kalacağım. Otların adlarını yeni baştan öğreneceğim, ağaçların yapraklarına bakarak hangi meyve ağacı olduğunu yeniden öğreneceğim. Bahçedeki eylül ekim ürünlerinin neler olduğunu not edeceğim. Zeytinleri inceleyeceğim. Babam onları severdi, en çok zeytin ağaçlarını severdi. Onu bir gün yapraklarını okşarken yakaladım. Parmak uçlarıyla narince yeşil zeytinlerini okşuyor gibi geldi bana. Ne çok kıskanmıştım ama. Bizden umudunu kesmişti sanırım. Çiçeklenmemiş, meyve vermemiştik. Annem de çiçekleriyle konuşur; okşar, sever, sular, bakımlarını yapar… Onu kıskanmadım, tersine onun gibi sessiz canlıları dinlemeyi ve konuşmayı öğrendim. Ben de hayvansız kedisiz bir evi düşleyemez oldum. İnsanlar onlar olmadan nasıl yaşayabiliyor? Birlikte yaşadığım kedileri ve yukamı neden sevdiğimi anladım. Benim her türlü hallerime alışmışlar. İyi bir dinleyiciler. Bir de okurlarım… Onlar da sessizce izliyorlar. Bu sessizlik ve süreklilik devam etmem için beni yüreklendiriyor.
Oğlum bir kitap önerdi. İntihar Dükkânı. Animasyon filmi de varmış. Onu da kısa zamanda programa alacağım. Yarın Fresko Apartmanı kitabının yazarıyla yapılacak söyleşiye katılacağım. Güzel bir öykü kitabı. Önümüzdeki hafta da kulübümüzde bir çocuk kitabı üzerine konuşacağız. Bizim Çağ Edebiyat’ın kitap kulübüne katılmayı çok isterdim ama onu bu yıl programa alamayacağım. Yeni okuduğum bir kitap olursa ancak katılabilirim. Önümüzdeki ay seçilen yazar Sevgi Soysal. Gençliğimin yazarı. Alberto Manguel’e bir türlü zaman ayıramadım. Edebiyat derslerinde okunması gereken kitaplar. Marc Auge de öyle, romanlarını okudum; bir saatte okunan romanlar. Sırada roman dışındaki kitaplar var. Edebiyat dışı kitaplar bunlar da.
Okumak bağımlılık yapar. Deli olacaksın denirdi ama deli olmadım; tam tersine bipolar yaşantımda bana yol gösterici oldular. Yıldız. Ay. Belki de sokak lambasıydılar. Karanlığa inat. Güvenli alanlar; koruyucu, kanat gerici; korkunç karanlığın içinde.
Programa sadık kalacağım, devamsızlıktan kalmayacağım inancıyla, ekim ayına merhaba diyeceğim. Hikâyemi bu yıl tamamlayacağım. Bir daha da dönüp düzeltme yapmayacağım. Bu yüzden paylaşma nedenim.
Karanlığa sığınmış olan hırsızlar, şimdi bana diş biliyor olmalılar. Yine yatmadım. İşe çıkamadılar. Kötü kurgular yapmaya başladığımı fark ettim. Yazmayacağım. Onlar aklımdan hiç çıkmayacak gerçekler. Koca şehirde bir gecede kaç kişinin evi soyuluyor kim bilir. Piyango kime vurursa. Karanlığın içinde biri beni gözetliyor olabilir mi?
Bir yanıt bırakın