YENİDEN GÜNLÜKLER -8-
28 Temmuz 2019
Bugün Ayşe teyzeyi dinledim. Her gün aynı şeyleri anlatıyor. Unuttuğundan değil elbette. Aynı şeyleri yapmaktan. Taze barbunyadan sonra taze fasulye pişirmiş. Pazardan almış fasulyeyi. Beğenmemiş. Önceki gibi güzel pişirememiş mi, canı yemek mi istememiş bilmiyor. İki şıklı. Üçüncü şıkkı ona söylüyorum. O iki şıkkı tekrarladı. Bir hafta arayla alınan fasulyenin fiyatında değişiklik yoksa o aynı taze fasulye değildir, dedim. Her hafta aynı parayla çıkıyor pazara, bir şeyler unutarak, parası bitmiş olarak dönüyor. “Geçen gün ne unuttum?” diye düşündü ve sonra. “Unuttum gitti şimdi.” dedi.
Her zaman olduğu gibi ağır ağır kalktı. Otur demedim. Gitti. Yürürken ezdiği karıncaların bile farkında değildi. Onun arkasından kalktım karıncaları topladım, duvar kenarındaki bir yuvanın ağzına bıraktım. Ölüleri yuvalarına taşırlar üç gün içinde. Üç gün içinde kokmaya başlar. İçinde ezdiği ne varsa karınca ölüleri gibi birikmiş. Kokularını alabildim. Hiçbir gün birbirine benzemiyor işte.
Karıncalarda aklım. Gece oldu ya uyuyorlardır yuvalarında. Ölüleri yanı başlarında.
Yerimden kalkıyor bir kitap alıyorum.
Belki sonra yazarım.
Bir yanıt bırakın