Merhaba Dünya.
Yaşatılanları anlıyorum da anlamadığım senin nasıl oluyor da bu kadar sabırlı olduğun. Yani bizim zaman kavramımıza göre binlerce yıl misafir ettin, şimdi de yerin oldu misafirlik. Bizi terk etme. Ne olur. Bizi yeşilinden, mavinden, sarından, beyazından, toprağından etme. Zaten dönüp dolanıp toprağınla kucaklaşmıyor muyuz? Kuşlara söyle terk etmesinler kentlerimizi.
Bir yanıt bırakın