GÜNLÜKLER – 20 Kasım 2019
“Sizi hayal kurmaktan men ediyorum!”
Neyse ki bu gerçek değilmiş. Ya gerçek olsaydı. Sanırım ne yapacağımı şaşırırdım. Zaman nasıl geçerdi? Otobüste şans eseri oturacak bir yer bulunca, pencereden dışarı bakarken zamanımı nasıl değerlendirebilirdim? Eve alınacakların listesi bile hayali. Maydanoz, kıvırcık, domates… Soğan yarında kalsın. Evde bir tane olmalı.
Böyle düşünerek bir yolculuk yaptım. Taksideydim. Taksimetreye bakıyorum. Bu kentte kaç paralık yürüyebilirim? Yolu tarif ediyorum. Sağdan… Sola… Parayı tamı tamına veremedim. Yirmi altı lira yetmiş kuruş. İndim ve kendimi markete attım. Dışarıdaki meyvelere bakarken gözümün önüne evdeki meyveler geldi. Bir paket çay alıp çıktım.
Kedi geldiğime hiç umursamadı. Ortalığa çıkmadı. Seslendim. Yok. Ben de inat ettim aramayacağım. Aklımdan binlerce olmasa da çeşit çeşit senaryolar geçti. Yuka’yı yemiş olabilir mi? Yuka ve Kedi. İkisinin bir arada olması zor ikili. Birbirlerini davranışlarıyla korumaları gerekiyor. Bir de ben varım onlar için sorun olabilecek varlık. Ya ben olmazsam. Sonunda geldi. İyi ki geldi. Şimdiye döndüm.
Okuma saatini bekliyorum. Sadece bekliyorum. Neden beklediğimi şimdi düşünüyorum da… Sanırım hayal kuruyordum. Ya da ne olacağını düşünüyordum. Bugün dışarıdaydım. Yarın ne yapayım? Kadıköy! Aslında hiç istemiyorum. Martıları unuttum, denizi unuttum, kitapçılar kitaplar, kalabalık… Unuttum. Trafik öyle korkutucu ki, kapıdan çıkınca ne yapacağımı düşünürken buluyorum kendimi. Otobüs mü, metro mu yoksa dolmuş mu?
Hayal kuramadığımı düşündüm. Günlük rutin dışına çıkmakta zorlanıyorum. Bugün sıradan bir gün olmasa da yazıda öyle sıradan kaldı.
Dışarıda rüzgâr sesi. Yaprakların hışırtıları. Başka ses karışmıyor aralarına. Yağmur mu yağacak ne?
Sessizlik. Koyu karanlık gecenin sonunda gri bir sabaha uyanacağım.
Ben ilk cümleye sadık kalıyorum. Hayal yok. Gerçekler de çok sıradan. Yarın eski ben olmak düşüncesiyle noktayı koyuyorum. Sorun yok. Sorun değil.
Belki de sorun burada. Nasıl başlarsan yazıya öyle son bulursun. Bütün gün yaptıkların çöp olur gider. Yarın daha yaratıcı bir giriş cümlesi bulmalıyım.
Bitti.
Bir yanıt bırakın