GÜNLÜKLER -8-
Şimdi, Filiz Ali’nin anılarını okuyorum.
Son üç günde okuduklarım bir insanın hayatında karşılaşacağı şeyler. Fark etmediği ya da üzerinde durmadan geçtiği için bilmedikleri.
Bir kadının hayata bir insan olarak tutunuşunu sayfalarca tekrara düşmeden anlatması zor bir sanat. C.Lispector. Kimliklerini hatta kadın kimliğini bile ardında bırakışı. Ve insana ulaşması. Böyle bir ruhsal durumla çok az karşılaşılır diye düşünülebilir ama öyle değil. Kısacık bir anda bile bunu hissetmiş ama isimlendirememişizdir, iç sıkıntısı, can sıkıntısı diyerek geçiştirmişizdir ya da depresyon… Bu kitapta kendimizi nasıl inşa ettiğimizi ve kendimizi koruduğumuzu gördüm. Bunların kaybı, yıkımının sonu da böyle olmalı. Okurken can sıkabilir ama bu kitaptaki gerçekleri değiştirmeye yetmez.
Yalnız Kadınlar Arasında, C.Pavese. İntihar eden genç bir kadın.
Okuma sırasına baktığımda bile bir insanı görmeme yardımcı olduklarını düşünüyorum. Birbirlerine yanıt veriyorlar sanki.
Ve hayat devam ediyor. Yaşadığımız sürece yolcuyuz ve nereye gittiğimizi aslında bilmiyoruz. İşlerimiz hakkında söylemiyorum. İç dünyamız için söylüyorum. Değişiyor düşüncelerimiz ve değişime uyum sağlamak için kendimize işler buluyoruz. Ya da ifade edecek sanatlara yöneliyoruz.
Yalnız Kadınlar Arasında hakkında yazacak bir şeyim yok. Kitabı okurken seslendirdim ben de. Konuştum, konuştum. Anlamaya çalıştım. Yazarak anlamaya çalışacağım ama buna hazır değilim. Uzun konulu bir yazı.
Bugün böyle bitti. Elimde bir kitap. Üçüncü kitap. Güçlü bir kadının hikayesi.
Yok Bi’şey, Acımadı ki… Filiz Ali.
Bir yanıt bırakın